مجید فغانی، مدیرعامل شرکت قطاربار، در یادداشتی به مسئله‌ی تاب‌آوری در کسب‌وکارهای لجستیکی پرداخته است. مدیرعامل قطاربار همچنین اقدامات این شرکت را در شرایط بحرانی جنگ ۱۲ روزه بررسی کرده است. در ادامه این یادداشت را می‌خوانید.
دوازده روزی که بر ایران گذشت، آزمونی بود برای همه ما؛ برای مردم، برای دولت، برای بخش خصوصی و برای هر دلی که برای این سرزمین می‌تپد. این حمله، اگرچه از نظر جغرافیایی محدود بود، اما از نظر اثرگذاری، همه‌جانبه بود. ما را با نگرانی، تصمیم‌های دشوار و البته انگیزه‌ای عمیق برای ایستادگی و ایفای مسئولیت مواجه کرد.
در «قطاربار»، از همان نخستین لحظات، وظیفه خود را روشن و قطعی دانستیم. حفظ پایداری خدمات، تامین لجستیک مطمئن و بی‌وقفه و حمایت از اقتصاد ملی در خط مقدم حمل‌ونقل وظیفه‌‌ی ما در شرایط بحرانی بود. جنگی که در آسمان و زمین در جریان بود، در ریل‌ها نیز ادامه یافت؛ جنگی برای حفظ زنجیره تامین، رساندن مرسولات به دست مردم و پشتیبانی از بنگاه‌های اقتصادی‌ای که در این روزهای مبهم، بیش از هر زمان دیگری به اعتماد و ثبات نیاز داشتند.
یکی از چالش‌های قابل توجه در آن روزها، اختلال گسترده در اینترنت و به‌دنبال آن، اختلال در عملکرد دستگاه‌های کارت‌خوان (POS) در شعب قطاربار بود. این مسئله، مشکلاتی در تسویه‌حساب ایجاد کرد اما با اتخاذ تمهیداتی سریع و انعطاف‌پذیری در فرایندهای مالی به جهت همراهی با مشتریان، اجازه ندادیم این چالش به توقف عملیات بیانجامد. فعالیت لجستیکی قطاربار، بی‌وقفه و بدون اختلال ادامه یافت؛ چرا که باور داریم پایداری خدمت، مهم‌ترین پاسخ به شرایط بحرانی است.
در این مسیر، بار دیگر به یاد آوردیم که این نخستین آزمون ما نیست. ما مردمانی هستیم که از دل روزهای سخت برخاسته‌ایم؛ از روزهای تحریم، پاندمی کرونا، زلزله، سیل و فشارهای سنگین اقتصادی. اما در هر نوبت، با همدلی، ایمان به توان داخلی و با تکیه بر تجربه‌های گذشته، از دل بحران‌ها عبور کرده‌ایم.
آنچه در روزهای اخیر آشکارتر از همیشه به چشم آمد، اهمیت هم‌افزایی و همکاری میان ارکان مختلف کشور بود. بخش خصوصی، نه‌تنها بخشی از بدنه اقتصادی کشور، بلکه بخشی مؤثر از قدرت دفاعی و تاب‌آوری ملی است. در این شرایط پرمخاطره، بسیاری از شرکت‌ها از جمله قطاربار با تمام توان، برای حفظ پایداری خدمات و پاسخ‌گویی در کنار مردم ایستادند.
ما به‌عنوان شرکت حمل خرده‌بار، بر این باوریم که ثبات در ارائه خدمات، شکلی از مقاومت است. مسئولیت ما، ادامه خدمت‌رسانی‌ست؛ نه صرفاً به‌عنوان یک فعالیت اقتصادی، بلکه به‌مثابه بخشی از ستون فقرات کشور.
در روزهایی که زیرساخت‌های کشور تحت فشار روانی و عملیاتی قرار داشت، حمل‌ونقل ریلی باید فعال می‌ماند و ما ماندیم. قطاربار ماند، چرا که می‌دانستیم استمرار خدمات، بخشی از امنیت ملی است. رساندن مرسولات به مقصد و پاسخ‌گویی بی‌وقفه به مشتریان، شکلی از مقاومت است؛ مقاومتی آرام، اما ریشه‌دار.
این جنگ، بار دیگر به ما یادآوری کرد که بخش خصوصی تنها نظاره‌گر نیست؛ ما در متن تحولات قرار داریم. اگر قطار نرسد، کارخانه می‌ایستد. اگر مرسولات جابه‌جا نشوند، زندگی متوقف می‌شود. مسئولیت ما فقط اقتصادی نیست، مسئولیتی اجتماعی و ملی نیز می‌باشد. در روزهایی که هواپیماها پرواز نمی‌کردند و حمل جاده‌ای همانند سابق فعالیت نداشت ، قطارها بی‌صدا اما پرتلاش، به حرکت ادامه دادند. و ما، همراه‌شان، مرسولات را نه فقط برای مشتریان، بلکه برای کشور جابه‌جا کردیم.
تجربه‌های سخت، بخش جدایی‌ناپذیر مسیر توسعه ایران‌اند. همان‌گونه که در دوران تحریم و شرایط سختی که همگی به آن واقف هستیم، کنار مردم ایستادیم، امروز نیز پای‌کار ایستاده‌ایم تا ثابت کنیم این سرزمین تنها با همدلی و همراهی پابرجاست. همدلی، کلید عبور از بحران‌هاست. امروز بیش از هر زمان، نیازمند زبانی واحد هستیم؛ فراتر از مرزهای سازمانی و رقابتی. امروز، همه ما یک تیم ملی هستیم؛ چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی. تنها با اعتماد متقابل و مشارکتی همدلانه می‌توانیم از چالش‌های پیش‌رو عبور کنیم. در قطاربار، ما تعهد داده‌ایم که خدمت را متوقف نکنیم، حتی اگر شرایط سخت‌تر شود. باور داریم در دل بحران‌ها، برندها سنجیده می‌شوند و هویت واقعی سازمان‌ها شکل می‌گیرد. پس ما ایستاده‌ایم، استوارتر از همیشه؛ برای ایران، برای مردم و برای آن‌که فردا، سربلندتر از دیروز از راه برسد.
