اتاق بازرگانی ایران

معرفی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران

اتاق ایران، به‌عنوان پارلمان بخش خصوصی، نهادی دیرینه و تأثیرگذار در فضای اقتصادی کشور است که با سابقه‌ای بیش از یک قرن، بستری برای همکاری و هماهنگی میان فعالان اقتصادی در حوزه‌های بازرگانی، صنایع، معادن، و کشاورزی فراهم کرده است.

تاریخچه اتاق بازرگانی ایران

سال ۱۳۰۵: تأسیس نخستین اتاق تجارت در ایران
سال ۱۳۲۰: تغییر نام به «اتاق بازرگانی»
سال ۱۳۴۱: تصویب قانون تأسیس اتاق صنایع و معادن
سال ۱۳۴۸: ادغام اتاق‌های بازرگانی و صنایع و معادن
سال ۱۳۹۰: با تصویب قانون بهبود مستمر محیط کسب‌وکار، نام کشاورزی نیز به اتاق افزوده شد

وظایف اصلی اتاق ایران

اتاق بازرگانی ایران با ۳۴ شعبه در سراسر کشور وظایف متعددی را بر عهده دارد. این وظایف شامل موارد زیر می‌شود:

• ارائه نظرات مشورتی به قوای سه‌گانه و همکاری با دستگاه‌های اجرایی
• صدور کارت‌های عضویت و بازرگانی برای فعالان اقتصادی
• ایجاد هماهنگی بین فعالان اقتصادی و ساماندهی تشکل‌های صادراتی و وارداتی
• توسعه تجارت خارجی و برگزاری نمایشگاه‌های داخلی و خارجی
• تأسیس مرکز داوری برای حکمیت در مسائل تجاری
• ارائه آموزش‌های تخصصی در حوزه‌های اقتصادی
• توسعه اتاق‌های مشترک با کشورهای مختلف برای گسترش روابط تجاری

ساختار اتاق بازرگانی

ارکان اصلی اتاق ایران، شورای عالی نظارت، هیئت‌نمایندگان و هیئت‌‌رئیسه آن هستند. شورای عالی نظارت، از وزرا و مدیران ارشد اقتصادی کشور تشکیل شده و
هیئت نمایندگان شامل منتخبین ۳۴ اتاق سراسر کشور می‌شود. هیئت رئیسه اتاق نیز وظایفی را در سطح ملی و استانی بر عهده دارد.

اتاق ایران با تأکید بر چهار محور اساسی فعالیت می‌کند:

1. ارتقای جایگاه قانونی و تقویت سهم بخش خصوصی
2. توسعه و ساماندهی تشکل‌های اقتصادی
3. تقویت توان مشورتی کمیسیون‌های تخصصی
4. گسترش همکاری‌های اقتصادی دو و چندجانبه

دستاوردهای اتاق ایران

فعالیت ۱۸۵ تشکل ملی و ۱۷۲ تشکل استانی در قالب حدود ۱۵ هزار بنگاه اقتصادی، ایجاد کمیسیون‌های تخصصی برای بررسی چالش‌ها و ارائه راهکارهای اجرایی،
همکاری با دولت و مجلس در اصلاح قوانین و بهبود فضای کسب‌وکار و راه‌اندازی شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی برای تقویت تعاملات از جمله دستاوردهای اتاق بازرگانی ایران هستند.

چشم‌انداز

اتاق ایران با بهره‌گیری از دانش و تجربه اعضای خود، مصمم است نقش بخش خصوصی را در اقتصاد کشور گسترش داده و تعاملات اقتصادی ایران را در سطح بین‌المللی توسعه دهد.